Hiri-estatuak
Lehen
hiriak hiri-estatu
gisa
antolatu ziren. Hiri-estatu bakoitzak
harresiz
inguratutako
hirigune bat zeukan, eta lurralde
bat.
Harresien barruan, tenpluak
eta
jauregiak
zeuden.
Bertan
bizi
ziren apaizak,
erregearen
familia eta
funtzionarioak.
Haien inguruan,
eskulangileen lantegiak
eta
etxeak
eraikitzen
zituzten, egitura erregularreko kaleetan.
Hiriaren
mendeko lurraldean nekazariak eta abeltzainak bizi ziren. Etxeak
buztinezko
adreiluz egiten ziren. Familia aberatsen etxeek bi edo hiru solairu
izaten zituzten, baita barne patioa ere. Pobreen etxeak, berriz, gela
bakarreko etxola
txikiak ziren.
Agintari politikoak buruzagiak edo erregeak ziren. Lege-kodeen bidez gobernatzen zituzten hiriak eta biztanleak. Armada bat zuten, hiriak eta inguruko lurraldea kontrolatzeko, eta funtzionarioak, administrazio lanak egiteko.
Agintari politikoak buruzagiak edo erregeak ziren. Lege-kodeen bidez gobernatzen zituzten hiriak eta biztanleak. Armada bat zuten, hiriak eta inguruko lurraldea kontrolatzeko, eta funtzionarioak, administrazio lanak egiteko.
Hiri-estatuak ondo administratzeko, behar-beharrezkoa zen kontuak eramatea (zergak, uzten kontrola...) eta legeak idaztea. Horrek idazkeraren garapena ekarri zuen.
Askotan,
hiri-estatuak elkarren aurka
borrokatzen
ziren,
lur gehiago lortzeko eta ura
kontrolatzeko. Hiri-estatu batzuek besteak menperatu, eta erresumak
eta
inperioal
sortu
zituzten.
Ekonomia
Ekonomiaren
oinarria nekazaritza
eta
abeltzaintza
ziren.
Lurra
Estatuarena
zen eta horregatik nekazariek uztaren
parte bat eman behar zioten erregeari edo tenpluari, zerga gisa.
Estatuak merkataritza ere kontrolatzen zuen. Eskulangileek
eta merkatariek
zergak ordaindu behar zizkioten. Zergak talde pribilegiatua
(errege-erreginak, nobleak, apaizak eta funtzionarioak) mantentzeko
erabiltzen ziren, baita lan handiak egiteko ere: ubideak,
dikeak, harresiak, tenpluak,..
Gizartea
Mesopotamian
gizarte
hierarkizatua zegoen.
Ezaugarri
nagusia ezberdintasun juridikoa zen,
hau da, gizarte haietan pertsona guztiak ez ziren berdinak
legearen aurrean, eta denek ez zituzten eskubide
eta betebehar berberak.
Erregea:
Errege izateaz gain, apaiz nagusia zen. Jainko-jainkosek ematen
zioten boterea baina ez zen jainkoa.
Pribilegiatuak:
Nobleak
eta
apaizak
ziren, eragin
handia zuten politikan eta administrazioan. Erregearen familiako
kideek betetzen zituzten kargurik garrantzitsuenak armadan,
administrazioan (goi-mailako funtzionarioak ziren) eta apaizgoan.
Funtzionarioen artean, eskribek
garrantzia zuten, beste inork ez baitzekien idazten edo Estatuaren
kontuak eramaten.
Ez
pribilegiatuak:
Merkatariak, eskulangileak eta nekazariak. Pertsona
askeak
ziren. Eskulangileak
eta merkatariak
jauregi eta tenpluen inguruan bizi ziren. Luxuzko produktuak egiten
zituzten eskulangileek eta merkatari handiek maila ona zuten
gizartean. Nekazariak
gizarte talderik handiena ziren, lurra
landu eta eraikuntza-lan handietan parte hartzen zuten.
Esklaboak:
Gehienak
gerrako
presoak bihurtutako pertsonak ziren. Ez ziren askeak, baina jabeek
askatasuna eman ahal zieten.
Gizarte haren funtzionamendua behar den bezala ulertzeko, beste oinarrizko bereizketa bat kontuan izan behar dugu: gizonezkoen eta emakumezkoan artean zegoen bereizketa. Legedia, bereziki, gizonezkoei zuzendua zegoen, haiek zituzten eskubideak eta betebeharrak. Emakumeek bazituzten zenbait eskubide: epaile baten aurrean agertzeko eskubidea, zenbait ogibidetan lan egin… Hala ere, beti gizonezkoaren (aita, edota senarra) mende bizi behar zuten. Adibiderik adierazgarriena ezkontzan ikus dezakegu: gizonak dibortzioa eskatzeko eskubidea zeukan; emaztea antzua bazen, senarra beste emakume batekin ezkon zitekeen edo seme-alabak emango zizkion emakume bat etxera eraman zezakeen.
Gizarte haren funtzionamendua behar den bezala ulertzeko, beste oinarrizko bereizketa bat kontuan izan behar dugu: gizonezkoen eta emakumezkoan artean zegoen bereizketa. Legedia, bereziki, gizonezkoei zuzendua zegoen, haiek zituzten eskubideak eta betebeharrak. Emakumeek bazituzten zenbait eskubide: epaile baten aurrean agertzeko eskubidea, zenbait ogibidetan lan egin… Hala ere, beti gizonezkoaren (aita, edota senarra) mende bizi behar zuten. Adibiderik adierazgarriena ezkontzan ikus dezakegu: gizonak dibortzioa eskatzeko eskubidea zeukan; emaztea antzua bazen, senarra beste emakume batekin ezkon zitekeen edo seme-alabak emango zizkion emakume bat etxera eraman zezakeen.
Erlijioa
Mesopotamiako
biztanleak politeistak
ziren;
hau da, jainko-jainkosa asko gurtzen zituzten. Otoitzen, kantuen,
sakrifizioen
eta eskaintzen bidez gurtzen zituzten. Mesopotamiako erlijioak ez
zuen agintzen hil ondorako bizitza hoberik, eta ez zuen
hilezkortasunean sinesten. Hiri-estatu bakoitzak bere jainko edo
jainkosa babeslea zuen, eta harixe eskaintzen zion zigurata
edo
tenplua.
Zientziak
Zientziaren
bi arlo garatu ziren nagusiki Mesopotamian:
Astronomia: oso garrantzitsua zen denbora nola igarotzen zen zehaztea, ibaien urteroko uraldiak noiz ziren jakiteko, ereiteko edo uzta biltzeko garaiak ezagutzeko. Denbora neurtzeko planeten eta izarren mugimenduak aztertu zituzten. Behaketetan oinarrituta, 30 eguneko 12 hilabetez osatutako egutegi bat sortu zuten, gaur egungoaren oso antzekoa.
Matematika: sistema hirurogeitarra erabili zuten kalkuluak egiteko, eta orduz geroztik banatzen da ordua hirurogei minututan eta minutua hirurogei segundotan. Erro koadroa eta pi zenbakia eta berreketak ezagutzen zituzten.
Beste
zientzia batzuk ere ikasi zituzten; medikuntza
eta
geologia,
adibidez; eta aurkikuntza garrantzitsuak egin zituzten; gurpila,
gurdia edo goldea, adibidez.
No hay comentarios:
Publicar un comentario